-
1 dźwignąć\ się
dźwigną|ć sięсов. 1. подняться, встать (с трудом);ledwo się \dźwignąć\ sięł еле поднялся;
2. перен. подняться, оправиться;\dźwignąć\ się się ze zniszczeń подняться из руин+1. podnieść się, powstać
-
2 dźwignąć się
сов.1) подня́ться, встать ( с трудом)ledwo się dźwignął — е́ле подня́лся́
2) перен. подня́ться, опра́витьсяdźwignąć się się ze zniszczeń — подня́ться из руи́н
Syn:podnieść się, powstać 1) -
3 dźwignąć się
vr( podnieść się) to lift o.s. upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dźwignąć się
-
4 dźwignąć się
1. піднятися, встати;2. відродитися (перен.) -
5 dźwignąć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dźwignąć
-
6 dźwignąć
dźwigać z gruzów wieder aufbauen;dźwigać się sich erheben, sich aufrichten -
7 przerwać\ się
сов. 1. перерваться;2. прерваться, прекратиться; 3. прорваться, пробиться; 4. надорваться+2. ustać 3. przedrzeć się 4. ро-dźwignąć się
-
8 dźwigać się
несов.1) поднима́ться, встава́ть ( с трудом) -
9 podźwignąć się
-
10 dźwigać\ się
несов. 1. подниматься, вставать (с трудом);2. перен. подниматься, оправляться; ср. dźwignąć się -
11 podźwignąć\ się
сов. подняться (с трудом) -
12 dźwig|nąć
pf — dźwig|ać1 impf (dźwignęła, dźwignęli — dźwigam) Ⅰ vt 1. (podnieść) to lift- nie mógł dźwignąć tego ciężaru he couldn’t lift that heavy weight- niemowlę dźwignęło główkę the baby lifted his head- pod koniec trzeciego dnia marszu z trudem dźwigał nogi at the end of the third day of marching he could barely walk- musiała dźwignąć ciężar samotnego macierzyństwa przen. she had to bear the burden of being a single parent2. przen. (poprawić stan czegoś) to improve [oświatę, handel]- dźwignąć kogoś z nędzy to lift sb out of poverty- dźwignąć gospodarkę z kryzysu to lift the economy out of crisis- dźwignąć miasto/dom z gruzów a. ruin to rebuild a city/houseⅡ dźwignąć się — dźwigać się 1. (wstać) to rise- ciężko dźwignął się z podłogi he rose (to his feet) from the floor with difficulty- ranne zwierzę próbuje dźwignąć się na łapy the wounded animal is trying to stand up a. get up2. przen. (poprawić się) dźwignąć się z nędzy/klęski to struggle out of poverty/to recover from defeat- miasto/dom dźwiga się z gruzów a. ruin the city/house is being rebuiltThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dźwig|nąć
-
13 ruin|a
Ⅰ f 1. (zdewastowany budynek) ruin- dom był kompletną ruiną the house was a complete ruin2. (stan upadku, dewastacji) ruin- ruina gospodarki economic ruin- leżeć w ruinie [kraj, miasto, budynek] to be in ruins a. a state of ruin- popaść w ruinę [budynek] to fall into ruin- firmie grozi ruina the company is on the brink of (financial) ruin- doprowadzić przedsiębiorstwo/swoje zdrowie do ruiny to ruin a company/one’s health3. przen. (wycieńczony człowiek) wreck- ruina człowieka a wreck of a man- ruina siebie samego a wreck of his/her former selfⅡ ruiny plt ruins- ruiny średniowiecznego zamku the ruins of a medieval castleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ruin|a
-
14 подняться
глаг.• wezbrać* * * -
15 dźwigać
-
16 un|ieść
pf — un|osić impf (uniosę, uniesiesz, uniósł, uniosła, unieśli — unoszę) Ⅰ vt 1. (podnieść, wznieść) to raise- uniósł rękę na pożegnanie he raised a hand in farewell- uniosła głowę znad książki she looked up from her book2. (dźwignąć) to lift- nie mógł unieść walizki he couldn’t lift the suitcase3. książk. (przemieścić) woda uniosła za sobą most the water swept the bridge away- wiatr unosi tumany kurzu the wind is raising clouds of dust4. przest. (zagarnąć) to carry (away)- unieśli rannych z pola bitwy they carried the wounded from the battlefieldⅡ unieść się — unosić się 1. (podeprzeć się) to rise- unieść się z krzesła to rise from a chair2. (podnieść się, zostać uniesionym) to be raised, to go up- kurtyna uniosła się w górę the curtain went up3. (wzbić się) to soar, to sail (up)- balon uniósł się wysoko the balloon sailed high in the air4. książk. (stracić panowanie nad sobą) to get carried away; (zirytować się) to lose one’s temper- uniósł się ambicją/honorem his ambition/sense of honour got the better of him- łatwo się unosi s/he’s easily excitable5. przen. (wisieć) (w powietrzu) to hover, to hang; (na wodzie) to float- nad łąkami unoszą się mgły fog hangs over the fields6. przen. (o zapachu) ≈ to waft; to linger- w powietrzu unosił się smród pleśni there was a mouldy smell in the airThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > un|ieść
-
17 lift
[lɪft] 1. vtthing, part of body ponosić (podnieść perf), unosić (unieść perf); ban, requirement znosić (znieść perf); ( plagiarize) przepisywać (przepisać perf), zwalać (zwalić perf) (inf); ( inf) ( steal) podwędzić ( perf) (inf), gwizdnąć ( perf) (inf)Phrasal Verbs:- lift off- lift up2. vi 3. n ( BRIT)winda fto give sb a lift ( BRIT) — podwozić (podwieźć perf) kogoś, podrzucać (podrzucić perf) kogoś (inf)
* * *[lift] 1. verb1) (to raise or bring to a higher position: The box was so heavy I couldn't lift it.) podnieść2) (to take and carry away: He lifted the table through into the kitchen.) dźwignąć3) ((of mist etc) to disappear: By noon, the fog was beginning to lift.) podnosić się4) (to rise: The aeroplane lifted into the air.) wznieść się2. noun1) (the act of lifting: a lift of the eyebrows.) podniesienie2) ((American elevator) a small enclosed platform etc that moves up and down between floors carrying goods or people: Since she was too tired to climb the stairs, she went up in the lift.) winda3) (a ride in someone's car etc: Can I give you a lift into town?) podwiezienie4) (a raising of the spirits: Her success in the exam gave her a great lift.) podniesienie na duchu•- lift off -
18 podźwignąć
pf.-ij1. ( podnieść) raise, lift, heave.2. ( zbudować) restore, rebuild, reconstruct.3. ( dźwignąć z upadku) przen. restore.pf.2. ( wyzdrowieć) recover.3. (otrząsnąć się, nabrać na nowo sił) recover one's spirits, get l. pull oneself together; (z biedy, z upadku) rise from one's ashes.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podźwignąć
-
19 gruz
Ⅰ m sgt (G gruzu) rubble, debris- na placu leżały zwały gruzu there were heaps of rubble in the squareⅡ gruzy plt (ruiny) ruins pl także przen.- pod gruzami domów byli żywi ludzie there were people still alive in the rubble- dźwignąć a. podnieść coś z gruzów to rebuild sth from ruins a. rubble- miasto dźwignęło się z gruzów the city rose from the ruins- ich małżeństwo rozpadło się w gruzy their marriage was in ruins■ lec w gruzach [plany, nadzieje] to fall apart, to come to nothing* * *- gruzy* * *mirubble, debris; gruz skalny geol. debris.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gruz
-
20 heben
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dźwigać się – dźwignąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podnosić się, unosić się w górę; wstawać, wspierać się, wspinać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dźwignąć się z klęczek. Dźwignąć się na palce. Dźwigać się w górę po schodach. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podsadzać się – podsadzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umieszczać swe ciało lub jego część pod czymś w celu dźwignięcia tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podsadził się pod belkę, ale nie zdołał jej dźwignąć. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dźwigać — ndk I, dźwigaćam, dźwigaćasz, dźwigaćają, dźwigaćaj, dźwigaćał, dźwigaćany dźwignąć dk Va, dźwigaćnę, dźwigaćniesz, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęła, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty, dźwigaćnąwszy 1. «podnosić, unosić z wysiłkiem w górę zwykle coś… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
powstać — dk, powstaćwstanę, powstaćwstaniesz, powstaćwstań, powstaćwstał powstawać ndk IX, powstaćwstaję, powstaćwstajesz, powstaćwaj, powstaćwał 1. «zacząć istnieć, wziąć początek; stać się, utworzyć się, wytworzyć się; ukazać się, zjawić się, wszcząć… … Słownik języka polskiego
dźwignięcie — ↨ dźwignięcie się n I rzecz. od dźwignąć (się) … Słownik języka polskiego
dźwigać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dźwigaćam, dźwigaća, dźwigaćają, dźwigaćany {{/stl 8}}– dźwignąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dźwigaćnę, dźwigaćnie, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podsadzić — dk VIa, podsadzićdzę, podsadzićdzisz, podsadzićsadź, podsadzićdził, podsadzićdzony podsadzać ndk I, podsadzićam, podsadzićasz, podsadzićają, podsadzićaj, podsadzićał, podsadzićany 1. «podłożyć, podsunąć coś pod coś; umieścić coś pod czymś»… … Słownik języka polskiego
unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… … Słownik języka polskiego